“U prząśniczki siedzą
jak anioł dzieweczki,
przędą sobie, przędą
jedwabne niteczki

Kręć się, kręć wrzeciono,
wić się tobie, wić!
Ta pamięta lepiej,
czyja dłuższa nić!…

Gładko idzie przędza
wesołej dziewczynie,
pamiętała trzy dni
o wiernym chłopczynie…

Inny się młodzieniec
podsuwa z ubocza
i innemu rada
dziewczyna ochocza.

Kręć się, kręć wrzeciono,
prysła wątła nić!”